Złudzenia optyczne (statyczne i dynamiczne) od lat fascynują i fascynowały ludzi ciekawych świata. Dla wszystkich zainteresowanych nauką oraz jej popularyzacją to doskonały materiał do przeprowadzania ćwiczeń i eksperymentów. Wszystkie optyczne złudzenia oraz iluzje działają dzięki konstrukcji naszej optyki oraz jej specyficznej BEZWŁADNOŚCI. Gdy patrzymy na jakiś obraz, nasz mózg zatrzymuje go przez ułamek sekundy po tym jak obrazek zniknie. Jeśli ktoś pokazuje nam więcej niż 10 różnych obrazów na sekundę, nasz mózg łączy te osobne obrazki w jedną serię poruszających się obrazów. Taśmę filmową wyświetla się w ten sposób, że przed naszymi oczami przemykają 24 obrazki na sekundę. Daje to wrażenie bardzo płynnego ruchu. Iluzja (złudzenie) w pewnym sensie oszukuje nasze mózgi. Więcej informacji o złudzeniach optycznych można znaleźć w dziale - Warsztaty – Iluzje optyczne. Taumatrop, który proponujemy to przykład prostego przyrządu do animacji. Nazwa taumatrop pochodzi z języka greckiego i oznacza w przybliżeniu „obracający się cud”. Jego wynalezienie przypisuje się brytyjskiemu lekarzowi Johnowi Ayrtonowi Paris’owi. Pierwsza demonstracja urządzenia miała miejsce w 1824 roku. Zabawka bardzo szybko zdobyła popularność, i to nie tylko wśród dzieci. Taumatrop z epoki to dysk, po którego dwóch stronach umieszczone się rysunki. Do dysku przywiązany jest sznurek, za pomocą którego wprawia się go w ruch. Za sprawą bezwładności wzroku obserwator ma wrażenie, iż rysunki "zlewają się" w jeden. Taumatrop to jedna z pierwszych zabawek optycznych, których rozwój doprowadził do powstania współczesnego filmu.

A oto nasza wersja taumatropu.