Projekt obok klocków Lego oceniany na zabawkę politechniczną wszechczasów… a może nawet nie tylko politechniczną, ale ze wszystkich zabawek wyprodukowanych w dziejach cywilizacji. Do dziś produkuje się ich tysiące. I to nie tylko w wersji klasycznej 3 x 3, ale w różnych innych wersjach i odmianach. Tylko mechanizm zasadniczy pozostaje niezmieniony: wszystkie ścianki zabawki można obracać o dowolny kąt, dowolną ilość razy. O kostce Rubika, jej konstrukcji i naukowych aspektach wykorzystania napisano tak wiele, że nie ma sensu tutaj wszystkiego powtarzać. Poza tym, nawet na opisanie najważniejszych zagadnień zabrakło by miejsca w Politechnicznym Domu Kultury i Nauki. Jedno jest pewne: nie mogło jej zabraknąć także w tej naszej ekspozycji naukowych zabawek i pomocy dydaktycznych. Znana jako kostka Rubika, ale pewnie nie wszyscy wiedzą, że posiadaczami niezależnych patentów są Węgier Errio Rubik oraz Japończyk Terutoshi Ishige. Konstrukcje ich kostek różnią się drobnymi szczegółami. W archiwalnych materiałach można znaleźć również informację (podaną w latach 70. XX wieku także przez American Scientific), że podobną zabawkę widziano w roku 1935 w Marsylii. Tak czy inaczej, w naszej świadomości funkcjonować będzie już na zawsze jako Kostka Rubika, a nie – Kostka Ishige. Przynajmniej w Europie.