Małą gra stołowa, którą można było kupić w kioskach Ruchu i sklepach zabawkowych w latach 70. i na początku 80. Opisu tej oryginalnej gry logicznej nie znajdziemy nawet w wielkiej encyklopedii gier opracowanej i wydanej przez eksperta w tej dziedzinie, mistrza Wojciecha Pijanowskiego! Trudno też odszukać jakieś odpowiedniki Sztuki Taktyki produkowane przez zagranicznych twórców gier tego typu. Proste zasady i ciekawe opracowanie sprawia, że mała Sztuka Taktyki wciąga każdego kto spróbuje, a poza tym, można przy jej wykorzystaniu zagrać samemu ze sobą w wersję słynnej zabawy polegającej na zapełnianiu pól kwadratu ruchem konika szachowego… Wykonany z odpornego na uszkodzenia tworzywa sztucznego zestaw składa się z planszy z otworami, w których umieszczone są kolorowe kołeczki. Otwory planszy rozmieszczono na planie kwadratu 7 na 7. Kołeczki (49 sztuk) wykonano w trzech kolorach: 10 w barwach dla jednego gracza plus 10 w barwach dla drugiego plus 29 neutralych. Kolory mogą być różnie dobrane w zależności od zestawu. Plansza posiada nóżki zrobione z miękkiej gąbki, co pozwala na dociśnięcie jej do np. blatu stołu i wypchnięcia kołeczków do pozycji wyjściowej. Rozgrywka polega na naprzemiennym wciskaniu pojedynczych kołeczków przez dwóch graczy. Rozgrywkę wygrywa ten, który jako pierwszy doprowadzi do stanu, w którym wszystkie kołeczki wybranego na wstępie koloru zostaną wciśnięte. Gracze wykonując naprzemiennie ruchy mogą wciskać kołeczki dowolnego koloru ale pod określonymi warunkami. Partię rozpoczyna jeden z graczy od wciśnięcia środkowego kołeczka neutralnego… Naprawdę pyszna zabawa. I dość unikatowa.