Większość operacji sterowania (poza funkcjami podstawowymi - odtwarzanie, przewijanie, zapis - obsługiwanymi klasycznymi klawiszami) wykonywanych jest przy pomocy suwaków, wykonanych z przezroczystego polistyrenu.
Magnetofony typu deck (M2408 i M2412) mają wyłącznik główny sprzężony z przełącznikiem wyboru prędkości. W modelach wyposażonych we wzmacniacz - w prawej, górnej części panelu przedniego zainstalowano osobny przycisk.
Model M2407S, jeśli oczywiście wierzyć oficjalnym statystykom i publikacją z przełomu lat 70 i 80, należał do najkrótszej serii magnetofonów produkowanych pod nazwą Aria.
Modele 2407/08 i 2411/12 nieco się różnią od siebie. Zewnętrznie między innymi zastosowaniem innego typu przełącznika pracy mono/stereo/2-3/1-4. W modelach wcześniejszych jest to przełącznik z suwakiem, wykonanym tak jak pozostałe manipulatory. W magnetofonach 2411 i 2412 zastosowano trzy przełączniki typu isostat z przyciskami identycznymi jak te, umieszczone na przełącznikach wyboru wejścia sygnału po lewej stronie. Klawisze 1-4 i 2-3 włączają zapis i odtwarzanie na ścieżkach 1 i 4 oraz odpowiednio 2 i 3. Klawisz stereo włącza zapis i odczyt stereofoniczny, a wciśnięcie jednoczesne obydwu przełączników ścieżek – włącza jednoczesne odtwarzanie dwóch śladów (w modelach wcześniejszych - suwak na pozycji M). Ostatnia opcja działa tylko przy odtwarzaniu. Widoczne różnice są też w typie montowanych wskaźników wysterowania. Nie ma tutaj sztywnych reguł i najpopularniejsze dla wszystkich modeli są osobne wskaźniki poziome. W dostępnych źródłach można spotka się też z informacją, że wskaźniki pionowe, zespolone – to dość rzadki przypadek w modelach 2411 i 12). Bardzo ładne są wskaźniki poziome, zamontowane w zespole pod wspólną szybką. Rozwiązanie takie spotyka się najczęściej w modelach eksportowych, produkowanych na rynki zewnętrzne. Co jakiś czas pojawiają się na aukcjach (głównie polskich) magnetofony M2407/08, które nazywają się inaczej: Gracja, TB2408, Pathe Marconi, Brandt Electronique. To w większości wersje eksportowe właśnie, produkowane na rynki zachodnie. Modele M 2407 S (właśnie taki jak prezentowany na fotografiach) wyprodukowano w znacznie mniejszych ilościach niż pozostałe i dlatego także dziś są zdecydowanie trudniejsze do zdobycia…
Modele 2407/08 i 2411/12 nieco się różnią od siebie. Zewnętrznie między innymi zastosowaniem innego typu przełącznika pracy mono/stereo/2-3/1-4. W modelach wcześniejszych jest to przełącznik z suwakiem, wykonanym tak jak pozostałe manipulatory. W magnetofonach 2411 i 2412 zastosowano trzy przełączniki typu isostat z przyciskami identycznymi jak te, umieszczone na przełącznikach wyboru wejścia sygnału po lewej stronie. Klawisze 1-4 i 2-3 włączają zapis i odtwarzanie na ścieżkach 1 i 4 oraz odpowiednio 2 i 3. Klawisz stereo włącza zapis i odczyt stereofoniczny, a wciśnięcie jednoczesne obydwu przełączników ścieżek – włącza jednoczesne odtwarzanie dwóch śladów (w modelach wcześniejszych - suwak na pozycji M). Ostatnia opcja działa tylko przy odtwarzaniu. Widoczne różnice są też w typie montowanych wskaźników wysterowania. Nie ma tutaj sztywnych reguł i najpopularniejsze dla wszystkich modeli są osobne wskaźniki poziome. W dostępnych źródłach można spotka się też z informacją, że wskaźniki pionowe, zespolone – to dość rzadki przypadek w modelach 2411 i 12). Bardzo ładne są wskaźniki poziome, zamontowane w zespole pod wspólną szybką. Rozwiązanie takie spotyka się najczęściej w modelach eksportowych, produkowanych na rynki zewnętrzne. Co jakiś czas pojawiają się na aukcjach (głównie polskich) magnetofony M2407/08, które nazywają się inaczej: Gracja, TB2408, Pathe Marconi, Brandt Electronique. To w większości wersje eksportowe właśnie, produkowane na rynki zachodnie. Modele M 2407 S (właśnie taki jak prezentowany na fotografiach) wyprodukowano w znacznie mniejszych ilościach niż pozostałe i dlatego także dziś są zdecydowanie trudniejsze do zdobycia…
